Pracoholizm może mieć porównywalnie zły albo nawet gorszy wpływ na nasz organizm jak palenie papierosów – dane według najnowszych badań fińskiego Instytutu Medycyny Pracy.
W tym artykule
Nadmiar pracy szkodzi
Samo spędzanie czasu w biurze nie jest szkodliwe, ale jeśli nie poświęcamy na pracę dodatkowych godzin. Negatywnie wpływa na nas tzw. praca „po godzinach”, gdyż pozostajemy w stałym stanie napięcia, a to prowadzi też do zwiększonej produkcji adrenaliny i kortyzolu, hormonów stresu.
Efekt jest taki, że przestajemy odpoczywać, nie potrafimy się relaksować i wydzielić sobie czasu na chwilę dla siebie i kontakty z rodziną i znajomymi. Czują przymus, by stale pracować.
Pracoholizm okazuje się związany z różnymi zaburzeniami psychologicznymi – m.in. depresją, ADHD itd. Badania Cecilie Schou Andreassen z Holenderskiego University of Bergen wykazały, że 33 proc. pracoholików ma ADHD, 34 proc. odczuwa stale niepokój, 25 proc. cierpi na zachowania kompulsywne, a 9 proc. na depresję.
Pracoholicy częściej cierpią też z powodu chorób układu krążenia, mają zawał serca itd. Kobiety częściej chorują też na cukrzycę oraz nowotwory, trudniej im też zajść w ciążę i ją utrzymać.
Kim jest pracoholik?
Pracoholik to osoba, która pracuje prawie cały czas. Nadmiernie angażuje się w wykonywanie obowiązków zawodowych, nie odczuwa upływu czasu podczas pracy. Pracuje także po godzinach, w biurze lub w domu, w weekendy, wolne dni itd. Stawia sprawy zawodowe na pierwszym miejscu, mało odpoczywa, musi mieć dostęp do e-maila i telefonu.
Jak rozpoznać pracoholika?
To człowiek, który żyje dla pracy, zaniedbuje rodzinę i znajomych, nie ma czasu na hobby i dawne pasje, traci zainteresowanie przyjemnościami. Takie uzależnienie ma bardzo negatywny wpływ na jego funkcjonowanie – żyje w stresie, jest skrajnie wyczerpany i niewyspany, co obniża jego produktywność i efektywność. Co więcej, pracoholik jest zwykle niezadowolony ze swojej pracy – narzeka, coś chce poprawić, ulepszyć, wie lepiej niż inni. Przez swój perfekcjonizm poświęca na konkretne zadanie dużo więcej czasu niż powinien.
Brak możliwości rozwoju a ciągła kontrola
Jeśli pracoholik popełni błąd w pracy, dokucza mu poczucie winy, czym zadręcza siebie oraz innych pracowników, a stąd już krok do pogorszenia relacji z zespołem. Jego kolejną cechą jest stała kontrola – niezależnie od tego, czy pełni stanowisko kierownicze lub menadżerskie. Czuje, że musi wszystko kontrolować – jeśli szef jest pracoholikiem, praca z nim jest ekstremalnie trudna, bo sprawdza i kontroluje każdego pracownika. Taka atmosfera sprawia też, że inni w zespole nie mogą się rozwijać.
Lena.k / pixabay / StartupStockPhotos