Elektroneurografia

Badanie nazywane jest również: BADANIE SZYBKOŚCI PRZEWODNICTWA NERWOWEGO

Badanie polega na stymulacji bodźcem elektrycznym nerwu i pomiarze szybkości przewodzenia bodźca przy pomocy elektrod umieszczonych na kończynach ciała.

CZEMU SŁUŻY BADANIE?

Elektroneurografia umożliwia ocenę funkcji nerwów obwodowych, co ma istotne znaczenie dla lokalizacji uszkodzeń nerwów obwodowych. Niezależnie od przyczyny uszkodzenia nerwów obwodowych przy pomocy neurografii można obserwować dynamikę narastania lub cofania się objawów uszkodzenia. U pacjentów z miastenią metoda ta pozwala ocenić stopień zaburzeń transmisji nerwowo-mięśniowej.
Badanie to jest często uzupełnieniem badania elektromiograficznego.

WSKAZANIA DO WYKONANIA BADANIA

  • Objawy uszkodzenia nerwów obwodowych.
  • Ocena dynamiki narastania lub cofania się uszkodzenia nerwów.
  • Podejrzenie miastenii.
  • Po operacyjnym leczeniu z powodu miastenii.

Badanie jest wykonywane na zlecenie lekarza

SPOSÓB PRZYGOTOWANIA DO BADANIA

Nie ma bezwzględnej konieczności wykonania wcześniej innych badań. Przed badaniem należy umyć badaną kończynę lub okolicę ciała. Nie należy używać kremów i maści na skórę w obszarze której będzie wykonywane badanie. Pacjenci z miastenią w dniu badania nie powinni przyjmować leków przeciw miastenii.

OPIS BADANIA

Pacjent jest badany w pozycji leżącej. W czasie badania pacjent powinien być odprężony, mięśnie powinny być rozluźnione.
Badanie wykonuje się w pomieszczeniu o temperaturze 22° – 26°C. Temperatura badanej kończyny powinna wynosić około 34°C. Miejsca na skórze, w których mają być umocowane elektrody, powinny być oczyszczone alkoholem w celu ich dokładnego odtłuszczenia. W zależności od potrzeb badania używane są dwa rodzaje elektrod – powierzchniowe lub igłowe. Elektrody powierzchniowe mocowane są przy pomocy odpowiednich opasek mocujących (ryc. 6-9 i ryc. 6-10).

Rozmieszczenie elektrod przy badaniu szybkości przewodzenia we włóknach ruchowych
Ryc.6-9 Rozmieszczenie elektrod przy badaniu szybkości
przewodzenia we włóknach ruchowych (S-elektroda
stymulująca, R-elektroda odbiorcza)
Rozmieszczenie elektrod przy badaniu szybkości przewodzenia we włóknach czuciowych
Ryc.6-9 Rozmieszczenie elektrod przy badaniu szybkości
przewodzenia we włóknach czuciowych (S-elektroda
stymulująca, R-elektroda odbiorcza)

Wynik przekazywany jest w formie opisu z dołączonym wykresem (zapisem czynności elektrycznej nerwu).

Czytaj również:  Badanie dopplerowskie

CZAS

Badanie trwa kilka minut

INFORMACJE, KTÓRE NALEŻY ZGŁOSIĆ WYKONUJĄCEMU BADANIE

Przed badaniem

  • Aktualnie przyjmowane leki – zwłaszcza leki przeciwkrzepliwe i wydłużające czas krwawienia.
  • Przyjmowane leki przeciwmiasteniczne.
  • Skłonność do krwawień (skaza krwotoczna)

W czasie badania

  • Wszelkie dolegliwości (np. ból kończyn).

JAK NALEŻY ZACHOWYWAĆ SIĘ PO BADANIU?

Nie ma specjalnych zaleceń.

MOŻLIWE POWIKŁANIA PO BADANIU

Brak powikłań. Badanie może być powtarzane wielokrotnie. Wykonywane jest u pacjentów w każdym wieku, a także u kobiet ciężarnych.

Opracowano na podstawie:
dr n. med. Walenty Nyka
Badanie szybkości przewodnictwa nerwowego
„Encyklopedia Badań Medycznych”
Wydawnictwo Medyczne MAKmed, Gdańsk 1996