Badanie nazywane jest również: EKG PRZEZPRZEŁYKOWE I STYMULACJA PRZEZPRZEŁYKOWA
W tym artykule
TEORETYCZNE I TECHNICZNE PODSTAWY BADANIA
Z racji bezpośredniej bliskości lewego przedsionka serca i przełyku, w niektórych przypadkach wykorzystuje się w diagnostyce zaburzeń rytmu i przewodnictwa możliwość rejestracji elektrokardiograficznej (EKG) w bezpośredniej bliskości serca, jak również tą samą drogą stymulacji elektrycznej serca celem zdiagnozowania zaburzeń rytmu i przewodnictwa elektrycznego serca.
CZEMU SŁUŻY BADANIE?
Badanie to umożliwia w sposób nieinwazyjny diagnostykę niektórych zaburzeń rytmu i przewodnictwa elektrycznego serca oraz zaburzeń ukrwienia mięśnia sercowego.
Badanie przezprzełykowe jest szczególnie pożyteczne w diagnostyce niemiarowości pracy serca ze względu na możliwość uzyskania w zapisie elektrokardiograficznym wyraźnych kształtów tzw. załamków przedsionkowych.
WSKAZANIA DO WYKONANIA BADANIA
- Diagnostyka nadkomorowych zaburzeń rytmu.
- Podejrzenie zaburzeń powstawania bodźców elektrycznych w węźle zatokowo-przedsionkowym.
Badanie jest wykonywane na zlecenie lekarza
BADANIA POPRZEDZAJĄCE
Najczęściej wykonywany jest spoczynkowy, zwykły zapis EKG.
SPOSÓB PRZYGOTOWANIA DO BADANIA
Patrz „Sposób przygotowania do znieczulenia” w „Metody anestezjologiczne w badaniach diagnostycznych” w rozdziale „Metody znieczulania”.
Badanie wykonuje się w znieczuleniu miejscowym. U dzieci badanie wykonuje się w znieczuleniu ogólnym
OPIS BADANIA
Pacjent najczęściej jest badany w pozycji siedzącej (czasami leżącej). Po znieczuleniu tylnej ściany gardła (zwykle roztworem xylocainy w aerozolu), badający do jamy ustnej badanego wkłada elektrodę (ok. 3 mm średnicy) i prosi o jej połknięcie, jednocześnie przesuwając ją do przodu na głębokość około 32-38 cm, licząc od zębów. Następnie elektrodę łączy z aparatem do elektrokardiografii (EKG) i zewnętrznym stymulatorem serca. Rejestracja zapisu EKG z przełyku jest zupełnie niebolesna, natomiast stymulacja serca elektrodą przełykową może być odbierana przez badanego jako nieprzyjemne uczucie pieczenia, bólu za mostkiem lub w przełyku. Objawy te są krótkotrwałe i związane bezpośrednio ze stymulacją serca i przełyku prądem o napięciu 8-25 V i natężeniu 15-25 mA. Patrz dodatkowo „Opis metod znieczulenia” w „Metody anestezjologiczne w badaniach diagnostycznych” w rozdziale „Metody znieczulania”.
Wynik badania przekazywany jest w formie opisu, niekiedy z dołączonymi wykresami (zapisem czynności elektrycznej serca w wybranym Czasie).
Badanie trwa zwykle kilkanaście minut
INFORMACJE, KTÓRE NALEŻY ZGŁOSIĆ WYKONUJĄCEMU BADANIE
W czasie badania
- Wszelkie nagłe dolegliwości (np. ból, pieczenie).
JAK NALEŻY ZACHOWYWAĆ SIĘ PO BADANIU?
Zalecane jest niespożywanie napojów i posiłku do czasu utrzymywania się znieczulenia tylnej ściany gardła (zwykle do kilkunastu minut po badaniu).
Patrz dodatkowo „Jak należy zachowywać się po znieczuleniu?” w „Metody anestezjologiczne w badaniach diagnostycznych” w rozdziale „Metody znieczulania
MOŻLIWE POWIKŁANIA PO BADANIU
Możliwość sprowokowania odruchu wymiotnego. Patrz dodatkowo „Możliwe powikłania po znieczuleniu” w „Metody anestezjologiczne w badaniach diagnostycznych” w rozdziale „Metody znieczulania”.
Badanie może być powtarzane wielokrotnie. Wykonywane jest u pacjentów w każdym wieku, a także u kobiet ciężarnych.
Opracowano na podstawie:
dr n. med. Dariusz Ciećwierz
Elektrokardiografia przezprzełykowa i stymulacja przezprzełykowa
„Encyklopedia Badań Medycznych”
Wydawnictwo Medyczne MAKmed, Gdańsk 1996
