Dziś już nie mamy wątpliwości, że uzależnienie to choroba. Najnowsza wersja Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD-11, podobnie jak wcześniejsze wersje, uwzględnia takie aktualne zagrożenia dla zdrowia i dobrostanu człowieka, wynikające m.in. z rozwoju cywilizacyjnego, jak uzależnienia od narkotyków, ale także np. od gier.
Uzależnienie od narkotyków to ogromny problem jednostkowy i społeczny, ponieważ ma zarówno wymiar psychiczny, jak i fizyczny, a jeśli nie podejmie się leczenia na czas, może prowadzić nawet do śmierci. Przedawkowanie nie jest jedynym dramatem, który dotyka osoby uzależnione w obecnych czasach. Lekarze i terapeuci wskazują także na dwa kolejne: możliwość zejścia śmiertelnego pod wpływem tzw. dopalaczy, których skład często nie jest znany nawet za zażywającej je osobie oraz mefedronu, o którym wciąż zbyt mało wiemy. Istnieje więc ryzyko, że zapaść od narkotyków pojawi się u osoby, która sięga po nie od niedawna i w niewielkich ilościach. Należy stale mieć świadomość, że poszczególne substancje uzależniające mogą inaczej i w innym tempie zadziałać na każdego, kto po nie sięga.
W tym artykule
Leczenie uzależnień od narkotyków
Leczenie uzależnienia od narkotyków obejmuje:
- postawienie diagnozy i ustalenie metody terapeutycznej,
- detoksykację narkotykową,
- psychoterapię indywidualną i grupową.
Należy uznać, że leczenie narkomanii ma na celu zahamowanie rozwoju choroby i powstrzymanie jej destrukcyjnego dla ciała i psychiki działania, ale sama choroba ma charakter chroniczny (przewlekły) i jest nieuleczalna. Bycie osobą uzależnioną wiąże się z tym, że nawet po odbyciu pełnego cyklu leczenia można pewnego dnia stracić ponownie kontrolę nad swoim nałogiem. Tak jak alkoholika może od tego dzielić jeden kieliszek, tak narkomana – jedna działka czy pigułka.
Postawienie diagnozy i ustalenie metody terapeutycznej
Idealna sytuacja to ta, w której osoba uzależniona od narkotyków sama dobrowolnie podejmuje decyzję o leczeniu, ponieważ tylko taka terapia przynosi efekty i daje duże szanse powodzenia. Nie oznacza to jednak, że najbliżsi mają pozostawać bierni. Ich zadaniem jest umożliwienie narkomanowi wzięcia odpowiedzialności za swoje czyny i twarde zderzenie z rzeczywistością, które niejednokrotnie jest w stanie „otworzyć mu oczy” i zmotywować do podjęcia leczenia. Początkowo robi to dla innych, ale z czasem uświadamia sobie, że robi to dla siebie, bo chce zmiany swojego życia.
Już samo postawienie diagnozy (tak, jestem uzależniony) oraz decyzja o leczeniu uzależnienia od narkotyków w profesjonalnym ośrodku odwykowym do milowy krok na drodze do odzyskania panowania nad swoim życiem.
Detoksykacja narkotykowa
Głównym zadaniem detoksu narkotykowego jest pozbycie się wszystkich toksyn pozostawionych przez środek odurzający w naszym organizmie oraz możliwie łagodne przejście w stan abstynencji. Wsparcie medyczne i psychologiczne pomagają przetrwać stan tzw. głodu narkotykowego, czyli zespołu abstynencyjnego. Wiąże się on ze zmianami w gospodarce biochemicznej organizmu i może mieć gwałtowny przebieg. Proces detoksykacji narkotykowej zawsze powinien przebiegać pod czujnym okiem specjalistów.
Proces detoksu narkotykowego zwykle trwa od 7 do 10 dni, w trakcie którego proces odtruwania organizmu z toksyn i pozostałości środków odurzających zajmuje około 3 dni, ale faktyczna długość detoksykacji zależy od wielu czynników, m .in.: od długości trwania nałogu i ogólnego stanu pacjenta.
Psychoterapia indywidualna i grupowa
Stacjonarna terapia podstawowa trwa od 28 do 56 dni w zależności od rodzaju uzależnienia. Terapia nawrotów (w ośrodku lub on-line) odbywa się raz w tygodniu. Co ważne, wpływ na długość leczenia ma rodzaj narkotyków przyjmowanych przez osobę uzależnioną.
- Leczenie krótkoterminowe, podejmowane na oddziałach szpitalnych zajmujących się terapią uzależnień bądź w prywatnych klinikach leczenia uzależnień, trwa 6-8 tygodni i często bywa wstępem do terapii ambulatoryjnej.
- Leczenie stacjonarne średnioterminowe, oferowane przez ośrodki leczenia uzależnień, trwa najczęściej około 6-8 miesięcy.
- Leczenie stacjonarne długoterminowe, z możliwością podjęcia pracy w ośrodku, może trwać od roku do dwóch lat.
Wiele osób, które rozpoczynają niewinną przygodę z środkami odurzającymi, nie ma świadomości konsekwencji swojego postępowania albo uznaje, że w ich przypadku będzie inaczej – że akurat oni są w stanie zapanować nad piciem bądź sięganiem po narkotyki. Tymczasem wiemy, że do powstania uzależnienia przyczynia się współwystępowanie czynników biologicznych, psychologicznych i środowiskowych, których konfiguracja sprawia, że tracimy kontrolę nad własnym życiem, co skutkuje poddanie się zgubnemu działaniu nałogu.
Pamiętajmy: nikt nie jest uzależniony, czyli – nie choruje, na własne życzenie! Choroba uzależnieniowa wymaga interwencji lekarza, psychologa i/oraz psychiatry oraz psychoterapeuty. Przyjmowanie narkotyków znacznie zaburza świadomość osób uzależnionych, co nie daje im realnej szansy na zauważenie problemu i podjęcie w odpowiednim czasie terapii. Ważną rolę mają tu więc najbliżsi osoby uzależnionej, którzy powinni niezwłocznie reagować na wszelkie niepokojące objawy.
W przygotowaniu pomógł Waldemar Wantoch-Rekowski, z prywatnego ośrodka leczenia uzależnień WANT, oferującego terapię narkomanii pod czujnym okiem specjalistów.
Materiał partnera (LH)
